Μαγκάιβερ ονομάζω τη μόνη τρίχα που επιμένει να έχει απομείνει στην αρχή του μετώπου μου. Δικαιωματικά ωστόσο πρέπει πια να μοιραστεί τον τίτλο με το μπαλόνι της φωτογραφίας.
Το κουβάλησαν οι μικρές από ένα παιδικό πάρτι στο Ακταίον μέχρι το Έλλη όπου είχαμε παρκάρει μαζί με ένα άλλο κίτρινο μπαλόνι. Το βάλαμε στο πορτ μπαγκάζ μέχρι να δέσουμε τις μικρές στα καθίσματα, αλλά επειδή στο συγκεκριμένο σημείο φυσάει πολύ όταν πήγα να το πάρω το είχε εξαφανίσει ο αέρας. Οπότε φύγαμε.. Και την ώρα που ξεπαρκάραμε ακούστηκε ένα ήχος κάτω από το αυτοκίνητο όμοιος με κείνον που έκαναν τα πιάτα σε κείνη την παλιά διαφήμιση του Τρίλετ. Δεν δώσαμε σημασία, αλλά εκεί που φεύγαμε το είδε η Δέσποινα από το καθρέφτη να το φυσάει ο αέρας και μου λέει "Το μπαλόνι πατήσαμε". Οπότε, μιας και είχε σπάει στο μεταξύ το κίτρινο, το λυπηθήκαμε, κατέβηκα το κυνήγησα λίγο και το πήραμε μαζί...
Φαίνονται τα ίχνη από τις ρόδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου