Μια μέρα ο πατέρας μου γύρισε χαρούμενος από την Καλαμάτα κρατώντας εργαλεία ξυλογλυπτικής.
Βούτηξε μια παλιά σανίδα από κυψέλες που την είχε καβατζώσει για αυτό το λόγο και άρχισε να τη σκαλίζει.
Δυο έργα έκανε πριν το βαρεθεί. Το δεύτερο είναι ο Προμηθέας δεσμώτης στον Καύκασο, ένα θέμα του άρεσε πολύ. . Το πρώτο θα το δούμε άλλη στιγμή. Ήμουν μαθητής ακόμα και έμενα στο χωριό μόνιμα, οπότε θυμάμαι βήμα βήμα την διαδικασία. Αργότερα, όταν είχα φύγει πια φοιτητής το χρωμάτισε. Για να είμαι ειλικρινής, μου άρεσε περισσότερο πριν το χρωματίσει, όταν η παράσταση είχε το χρώμα του ξύλου. Αλλά από την άλλη, αυτός είναι ο καλλιτέχνης, δική του επιλογή.
Την φωτογραφία τράβηξε και μου την έστειλε η Ολυμπία, η αδερφή μου, το καλοκαίρι που είχε πάει στο χωριό. \
Υπέροχο και δυνατό! Ευχαριστούμε, Ηλία! Καλό Παράδεισο στον πατέρα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ , Νίκο. Έχει φάση να έχουν γνωριστεί με τους δικούς σου οι δικοί μου και να πίνουν κι αυτοί μπύρες κάνοντας μεγάλες συζητήσεις...
Διαγραφή