Για να συνεχίσω να πραγματοποιώ τις υποσχέσεις που έμειναν εκκρεμείς από πέρσι!
Το "Another morning" είναι το πρώτο τραγούδι στο οποίο έγραψε και στίχους και μουσική μαζί ο Στέλιος... Από το τραγούδι θυμάμαι το χαρτί στο οποίο είχε γράψει τους στίχους, πιο συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο είχε γράψει το W στη φράση "wounded smiles across the face", ώστε να μοιάζει με γυναικείο σώμα, αλλά δεν είμαι σίγουρος άμα αυτή είναι η τελική εκδοχή... Πάντως είναι αυτή που περιέχεται στη πρώτη μας συλλογή τραγουδιών... Θυμάμαι ότι το είχε φέρει μια μέρα ο Στέλιος στην μονοκατοικία που έμενα στο Γαλάτσι, όπου βρισκόμασταν και
τζαμάραμε, και κάποια στιγμή η Πέπη πήρε την κιθάρα και το κασσετόφωνο, κλείστηκε σε ένα από τα μη χρησιμοποιούμενα δωμάτια του σπιτιού και το ηχογράφησε ενώ οι υπόλοιποι πίναμε καφέ στην αυλή... Ενώ η Πέπη μετείχε ανελλιπώς στις πρώτες μας συναντήσεις (άλλωστε ήταν η μόνη που πραγματικά ήξερε κιθάρα, εγώ κι ο Στέλιος "κλέβαμε" από αυτά έπαιζε τότε...), έτυχε όταν μαζευτήκαμε να συγκεντρώσουμε τα τραγούδια που είχαμε φτιάξει να λείπει από την Αθήνα. Ήταν τέλος του Ιούνη και η σχολή είχε κλείσει καθώς τελικά αναβλήθηκε λόγω καταλήψεων η εξεταστική. Έτσι, είχε ήδη φύγει για την πόλη καταγωγής της... Στο μουσικό μέρος την αντικατέστησα εγώ με τα ελάχιστα που είχα μάθει να παίζω ως τότε στην κιθάρα, ενώ στη φωνή κυρίως την αντικατέστησε η Χαρά και δευτερευόντως εγώ... Επειδή θέλαμε όμως να μετέχει κι αυτή κάπως στη συλλογή, βάλαμε αυτήν την ηχογράφηση της... Για αυτό δεν θυμάμαι αν είναι η τελική εκδοχή ή όχι... Δηλαδή δεν θυμάμαι αν στο μεταξύ ο Στέλιος είχε σκαρώσει και κάποιο ρεφραίν το οποίο τελικά δεν διασώθηκε κάπου ή το κομμάτι έμεινε έτσι τελικά... Πάντως μια μετεγενέστερη εκτέλεση από εμένα, τον Στέλιο και τον Ηλία σε μια πρόβα, ούτε κι αυτή έχει ρεφραιν
τζαμάραμε, και κάποια στιγμή η Πέπη πήρε την κιθάρα και το κασσετόφωνο, κλείστηκε σε ένα από τα μη χρησιμοποιούμενα δωμάτια του σπιτιού και το ηχογράφησε ενώ οι υπόλοιποι πίναμε καφέ στην αυλή... Ενώ η Πέπη μετείχε ανελλιπώς στις πρώτες μας συναντήσεις (άλλωστε ήταν η μόνη που πραγματικά ήξερε κιθάρα, εγώ κι ο Στέλιος "κλέβαμε" από αυτά έπαιζε τότε...), έτυχε όταν μαζευτήκαμε να συγκεντρώσουμε τα τραγούδια που είχαμε φτιάξει να λείπει από την Αθήνα. Ήταν τέλος του Ιούνη και η σχολή είχε κλείσει καθώς τελικά αναβλήθηκε λόγω καταλήψεων η εξεταστική. Έτσι, είχε ήδη φύγει για την πόλη καταγωγής της... Στο μουσικό μέρος την αντικατέστησα εγώ με τα ελάχιστα που είχα μάθει να παίζω ως τότε στην κιθάρα, ενώ στη φωνή κυρίως την αντικατέστησε η Χαρά και δευτερευόντως εγώ... Επειδή θέλαμε όμως να μετέχει κι αυτή κάπως στη συλλογή, βάλαμε αυτήν την ηχογράφηση της... Για αυτό δεν θυμάμαι αν είναι η τελική εκδοχή ή όχι... Δηλαδή δεν θυμάμαι αν στο μεταξύ ο Στέλιος είχε σκαρώσει και κάποιο ρεφραίν το οποίο τελικά δεν διασώθηκε κάπου ή το κομμάτι έμεινε έτσι τελικά... Πάντως μια μετεγενέστερη εκτέλεση από εμένα, τον Στέλιο και τον Ηλία σε μια πρόβα, ούτε κι αυτή έχει ρεφραιν
Another morning
Another morning, another day
no reason's left for me to stay
those empty looks, those tired friends
I taste my limits, i find no ends.
No calls to answer or to give.
I cannot breath and i can't live...
My flesh is bleeding in disguise
this life seems like fake surprise
Wounded smiles across the face
No price for a despr'te grace
I know some where a carrying heart
could be my grave, could be my start.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου