Οι μέρες. (Ένα σπαραξικάρδιο, πεισιθανάτιο ασματίδιον)

Λίγο πριν να πάω φαντάρος, εξ ού και η κατάθλιψη.... Χωρίς άλλα σχόλια (καθότι δεν θυμάμαι και κάτι άλλο γι' αυτό... )

ΟΙ ΜΕΡΕΣ

Μάνη, Ιανουάριος 1997

Οι μέρες χάθηκαν με χαιρετάνε ,
οι μέρες που λιώσανε μες τη σιωπή.
Δίπλα μου στέκονται κι όλο ρωτάνε,
χωρίς απάντηση να πάρουν, “γιατί;”.

Μη με ρωτάτε, δεν ξέρω ν’ απαντήσω .
Έτσι κι αλλιώς, ψέματα θα πω.
Μη με ρωτάτε, πώς να σας εξηγήσω
όσα καλά- καλά δεν ξέρω μήτε ‘γω.

Οι μέρες που έχασα με προσπερνάνε.
Βαρέθηκαν  να 'ναι μες τη σιωπή.
Δεν πήραν απάντηση κι έφυγαν, πάνε
να βρούνε κάποιον που ‘χει ψυχή.