Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Αφήστε τους να παρελάσουν μοναχοί τους.

Οι παρελάσεις ήταν πάντα κάτι που με εύρισκε στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορο και στην χειρότερη μου προξενούσε απέχθεια. Πάντα το εύρισκα κάτι κενό, επιφανειακό και, για να αναφερθώ στις σχολικές παρελάσεις, ολωδιόλου αντίθετο με οτιδήποτε (θα έπρεπε να) πρεσβεύει το σχολείο.  Πότε δεν πρότεινα όμως σε κανέναν να απέχει ή να  μην παρευρεθεί...
Εκτός από σήμερα... Σε κάθε πόλη λαμβάνονται δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που  αποσκοπούν να μας εμποδίσουν να εκφράσουμε την απέχθεια μας για τον δρόμο στον οποίο βαδίζει η χώρα ΜΑΣ. Λογαριάζουν στη δημιουργία μια ψευδούς και απατηλής ατμόσφαιρας του τύπου "Ησυχία, τάξη και ασφάλεια, βασιλεύει εις άπασαν την επικράτειαν"...  Αφήστε τους γραικύλους σημερινούς Μαυροκορδάτους, Κωλέττηδες και σία να παρελάσουν μοναχοί τους με τους σιδηρόφρακτους μπάτσους τους  και σπάστε την μαγική εικόνα που προσπαθούν να δημιουργήσουν ενδυόμενοι το όραμα του Ρήγα, την περηφάνια του Νικηταρά, τη δίψα για καλλιέργεια του Μακρυγιάννη, την τσίπα και την μπέσα του Καραισκάκη, την αυτοθυσία του Διάκου, την οξυδέρκεια του Κολοκοτρώνη, την δίψα για ισότητα του Αντώνη Οικονόμου, την...
Αυτές οι παρελάσεις είναι μια γιορτή που δεν είναι για αυτούς που απελευθέρωσαν τη χωρα. Αυτές οι παρελάσεις είναι μια γιορτή που δεν είναι για σας. Αυτές οι παρελάσεις ας είναι χωρίς εσάς... Ακυρώστε τους με την απουσία σας.
Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του ΑΝΤΙ
Υ.Γ.: Διερωτώμαι οι οικολογικές οργανώσεις τι κάνουν... Και τα νεράτζια έχουν ψυχή....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου