Επιλογή φαντασμάτων

Λίγο πριν το τέλος της ενεργής παρουσίας των Ατάλαντων (τρέμετε, έχουμε αναστείλει τη δράση μας, μα δεν έχουμε διαλυθεί...) ο Στέλιος μου έκανε την τιμή να μου παραχωρήσει κάποιους τρυφερούς στίχους που είχε γράψει, με θέμα έναν τύπο κλεισμένο στο δωμάτιο του, που λαχταρά να σπάσει την ρουτίνα στην οποία έχει αυτοκαταδικαστεί, δραπετεύοντας στο αντικρυνό παράθυρο και βλέποντας τη ζωή του αποστασιοποιημένα. Σαν σε ταινία...
Προσσπάθησα το αποτέλεσμα, αν όχι να του αρέσει, τουλάχιστον να μην τον δυσαρεστήσει, αλλά ποτέ δεν ξέρεις... Ο Στέλιος είναι χρυσό παιδί. Κανέναν δεν θέλει να κακοκαρδίσει ...

ΕΠΙΛΟΓΗ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

Μεταμόρφωση , Μάρτιος 2001

Μια γωνιά μες το σπίτι μ’ αγκαλιάζει.
Ζεστή δεν είναι, μα ούτε αυτό δεν με πειράζει.
Ποτέ δεν ζήτησε να μάθει το όνομα μου,
μόνο να στέκεται σα σύντροφος κοντά μου.

Τι βρίσκεται για μένα εκεί έξω;
Ποιος θα μου πει αν πρέπει να επιλέξω
το φάντασμα που λιώνει το κορμί μου
ή τα φαντάσματα που χόρευαν μαζί μου;

Σ’ ένα παράθυρο απέναντι μιλάω.
Από τα μάτια του να μάθω να κοιτάω.
Όμως φοβάμαι στο πλευρό του να καθίσω
και τη ζωή μου σε ένα κάδρο να αντικρίσω