Νόμιζα ότι είμαι ο Τσάντλερ, λέω δηλαδή αστειάκια για να κρύψω την αμηχανία μου, αλλά φαίνεται ότι έχω και λίγο από Φοίβη μέσα μου.
Όταν έκανα το βίντεο με τα ηλιοβασιλέματα καραντίνας που ανέβασα, σκέφτηκα τις υπόλοιπες φωτογραφίες που ανέβασα συνοδευτικά να κλαίνε και τις λυπήθηκα γιατί ο πρωτόγονος μέσα μου έχει θάλλουσες ανιμιστικές δοξασίες, Ε και τι ψυχούλα έχει ένα βιντεάκι, μωρέ; Τους έκανα ένα. Το πανέμορφο θεματάκι που ακούγεται αποδεικνύει ότι το μήλο πέφτει συχνά κάτω από την μηλιά. Είναι το Scrapped Song του Κωσταντή Παπακωνσταντίνου (ψωμί κι αλάτι που του έφαγα ένα p...)! Της γνωστής οικογενείας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου