Ποιος θα το πίστευε όταν το μεσημέρι τα σύννεφα ήταν τόσο πυκνά,
ότι το ηλιοβασίλεμα της
μέρας καραντίνας θα ήταν τόσο γαμάτο και θα συνοδευότανε με μια δόση γλωσσικού ακτιβισμού, καθώς αποφάσισα σήμερα να γράψω "Νοέβρης," χωρίς "μ", με τρόπο δηλαδή που θα κάνει τα μπαμπινιωτοειδή αυτού του κόσμου να βγάλουν φλύκταινες, αλλά ποιος νοιάζεται αφού έτσι τον έλεγαν η μάνα μου και η γιαγιά μου, άρα δεν υπάρχει δίλημμα, ανάμεσα στο να είμαι "προσεκτικός ομιλητής" και μιλάω τη μητρική μου γλώσσα, υπερισχύει σαφώς το δεύτερο, τέλος γλωσσικού ακτιβισμού, ώρα ηλιοβασιλέματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου