Σαν σήμερα συμπληρώνονται 40 χρόνια από την πρώτη φορά που έπαιξε ο Θάνος Μικρούτσικος την εβληματική και πολυαγαπημένη μελοποίηση του εμβληματικού και πολυαγαπημένου ποιήματος του Νίκου Καββαδία...
Αλλού κάναμε και κανονικό αφιέρωμα στο γεγονός. Παράλληλα, όμως, έτυχε κοιτώντας κάποιους παλιούς σκληρούς δίσκους να πέσω σε μια παλιά ηχογράφηση μιας ας την πούμε πρόβας που είχαμε κάνει με τον φίλο μου τον Ηλία και σκέφτηκα ότι αυτό, δυο κοντά τριαντάρηδες φίλοι που συναντιούνται στο ρεπό από τις δουλειές του ποδαριού που κάναν τότε και τζαμάρουνε τραγούδια του Μικρούτσικου, συνοψίζει το νόημα της τέχνης του αγαπημένου μας Θάνου. Στα πλαίσια αυτά, σαν ένα ευχαριστώ ανεβάζω σήμερα αυτήν την ηχογράφηση. Ως φόρο τιμής κι όχι για να φλεξάρουμε. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να έγινε στις αρχές του αιώνα, 2000- 2001, στο σπίτι που έμενα τότε στην Μεταμόρφωση, στην Αθήνα. Εγώ τραγουδάω και ο Ηλίας παίζει κιθάρα. Αν θυμάμαι καλά, ήτανε πρόβα για να το παίξουμε μετά κανονικά, για αυτό και σε κάποιες περιπτώσεις ακούγομαι να χαμογελάω ή να μην μπαίνω σωστά και έχουν παραλειφθεί οι εναλλαγές συγχορδιών ανάμεσα στις στροφές. Μόνο που η κανονική διασκευή δεν έγινε ποτέ και έμεινε μόνο αυτή η πρόβα. Αλλά είπαμε...
Σε ευχαριστούμε, Θάνο μας . Σε ευχαριστούμε, Νίκο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου