Σελίδες

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

" 'Εβλεπα τώρα πόσα κρυμμενά τιμαλφη έπρεπε να σώσω, πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μες τις φλόγες"


Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και η αρχή έγινε... Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί μερίδα του κόσμου που υποστήριξε την Αριστερά αισθάνεται παγωμένη από το αποτέλεσμα... Μολονότι σε μένα προσωπικά φαίνεται αδιανόητη η έμμεση "αθώωση" της εξίσου υπεύθυνη με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι κάτι παράλογο η αύξηση των ποσοστών της, καθώς έπαιξε με το θυμικό των "νοικοκυραίων" ψηφοφόρων της και σπεκουλάρισε πάνω σε φήμες που η ίδια και τα αφεντικά της καλλιέργησαν, απεθυνόμενοι σ' αυτούς... Τώρα θα πρέπει να τα λουστεί αυτή. Πώς ο Κωστάκης, που την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια το '09, την γλύτωσε προσωρινά ? Καμιά σχέση. Θα σχηματίσει τελικά κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, το ίδιο κόμμα είναι άλλωστε, και θα κληθούν αυτοί να βγάλουν από τη φωτιά τα κάστανα τα οποία έβαλαν... Μόνο που τούτη τη φορά θα ξέρουν, κι αυτοί και όλοι, πόσο απίδια βάζει ο σάκος. Με την προηγούμενη βουλή κυβερνήσεις τύπου Παπαδήμου εμφάνιζαν συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία προφανώς, όπως αποδείχτηκε, δεν αντιστοιχούσε σε αντίστοιχη λαϊκή πλειοψηφία. Εδώ σε θέλω κάβουρα, τώρα...
Η διατήρηση των ποσοστών τη Χρυσής Αυγής εννοείται ότι δεν είναι κάτι ευχάριστο. Από την άλλη όμως είναι ένας διακριτός δείκτης της παθογένειας της ελληνικής κοινωνίας. Πλέον κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε. Κι έτσι όλοι είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. Οι ψηφοφόροι της για την ψήφο τους κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι (από τους δημοκρατικών φρονημάτων δεξιούς μέχρι τους αναρχικούς) για ό,τι (δεν) κάνουμε για να τους σταματήσουμε. Και μη γελιέστε. Δεν είναι τυχαίο που αναφέρομαι στους φασίστες μετά την μνημονιακή Νέα Δημοκρατία. Παρά την "αντιμνημονική" ρητορική της η Χρυσή Αυγή προαλείφεται και προετοιμάζεται ως παρακρατική ορδή από εκείνα τα συμφέροντα ακριβώς που έχουν σκοπό μέσω του μνημονίου να υποδουλώσουν τη χώρα. Οι μετανάστες- παράνομοι ή νόμιμοι δεν έχει σημασία- είναι μόνο η αρχή... Ετοιμάσου, έρχεται η σειρά σου, φίλε αναγνώστη... Μην πεις πώς δεν το ξέρεις...
Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι να πω? Δεν υπάρχει ΠΑ.ΣΟ.Κ.... Μας πρόσφερε μια τελευταία ηδονή, το Βενιζέλο να καταφέρεται εναντίον του δικομματισμού, και αναμένεται να συγχωνευθεί με τη Νέα Δημοκρατία μέσα σε εκκωφαντικούς πομφόλυγες για το μέλλον και τη σωτηρία της χώρα και διάφορα τέτοια σε κάποια κατασκευασμένα δύσκολή στιγμή...
Οι ΑΝ.ΕΛ και η ΔΗ.ΜΑΡ βρίσκονται σε ένα ιδιότυπο καθαρτήριο, αν δούμε αναλογικά ως Κόλαση τους μνημονιακούς και Παράδεισο τους αντιμνημονιακούς. Δεν με στεναχωρεί ιδιαίτερα η μείωση των ποσοστών του ακραίου εθνικιστή Καμμένου,ο οποίος ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξε εκ των ιδρυτών των Κενταύρων και των Ρέηντζερ, ομάδων κρούσης της ΟΝΝΕΔ οι οποίες, πέρα από άλλα ευθύνονται, για το θάνατο του Τεμπονέρα. Ούτως ή άλλως, πάντα πίστευα ότι στην πραγματικότητα είναι ένα είδος δούρειου ίππου, ώστε να διοχετευθούν σε οικείο πολιτικά χώρο οι δυσαρεστημένοι δεξιοί ψηφοφόροι. Και την κρίσιμη στιγμή, τσουπ!!!! "Αι ανάγκαι του έθνους κτλ", η σωτηρία του τόπου κτλ".
(Για τον Καρατζαφέρη και το Τζήμερο δεν θα μιλήσω. Ο πρώτος είναι περιττός. Τι να τον κάνεις τον φασίστα τραβεστί, όταν έχεις τους γνήσιους? Κι ο δεύτερος κάηκε σα χρυσαλίδα στο φως της δημοσιότητας. )
Η ΔΗΜ.ΑΡ, τώρα. Θα μου επιτρέψετε να μιλήσω για την αριστερά συνολικά, πέρα από κόμματα, άλλωστε πάντα πίστευα ότι η Αριστερά είναι ενιαία... Και θα μου επιτρέψετε, παρά τις παλινωδίες του Κουβέλη, να θεωρώ μέχρι αποδείξεως του εναντίου αριστερό κόμμα τη ΔΗΜ.ΑΡ. Αυτές οι εκλογές ήταν προνομιακές για την Αριστερά. Δεν μπορούσε να ηττηθεί. Αν έβγαινε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α πρώτο κόμμα και σχηματιζόταν αριστερή κυβέρνηση, ποιος μπορεί να πει ότι δεν θα ήταν το καλύτερο για το τόπο. Ακόμα και άσχημα να ήτανε τα πράγματα, εγώ θα αισθανόμουνα πιο άνετα και πιο ήσυχος εάν αριστερό στέλεχος κρατάει τα ηνία του υπουργείου Εθνικής Αμύνης ή του Δημοσίας Τάξης, για να πιάσω το πιο ακραίο σενάριο. Κι αν η αριστερή ελληνική κυβέρνηση βάλλονταν από παντού, θα ήταν χρυσή ευκαιρία να συσπειρωθεί πίσω της η ελληνική και ακολούθως η ευρωπαϊκή κοινωνία.
Με την Αριστερά ως αξιωματική αντιπολίτευση τα κέρδη είναι εξίσου μεγάλα. Αρχικά, δεν κινδυνεύει από τη φθορά και διατηρείται στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως η μόνη εναλλακτική λύση μετά την κατάρρευση της νέας κυβέρνησης (Ο καραδεξιός αλλά ευφυής πολιτικά Αδριανόπουλος διάβασα σε ένα άρθρο ότι ήλπιζε να σχηματιστεί τώρα αριστερή κυβέρνηση,΄ωστε να καεί, και ο νεοφιλελευθερισμός να υπερισχύσει σε βάθος χρόνου ). Δεύτερον, δίνεται επαρκής χρόνος ώστε να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με σκοπό τη σύμπηξη του ενιαίου αριστερού μετώπου... Η ΔΗΜ.ΑΡ θα κριθεί από τις πράξεις της τώρα. Είτε θα διατηρήσει μια συνεπή αριστερή τάση, είτε θα επιχειρήσει να μετατραπεί σε ένα μικρό ΠΑ.ΣΟ.Κ., οπότε θα ξεχωρίσει η ήρα από σιτάρι και θα ξέρουμε ποιος είναι με ποιον, το ίδιο και οι ψηφοφόροι της. Οι μεν θα επιστρέψουν στην Αριστερά στην οποία ανήκουν, οι δε ποτέ δεν ήταν. Το Κ.Κ.Ε.- από την πλευρά του- ελπίζω να αξιολογήσει σωστά και έγκαιρα το νέο χαστούκι... Πώς λέει ο Γκίντερ Γκρας ότι η Ελλάδα είναι το λίκνο της Ευρώπης? 'Ετσι είναι και το Κ.Κ.Ε για την Αριστερά στην Ελλάδα. Δεν νοείται αριστερό μέτωπο χωρίς το Κ.Κ.Ε. Αυτό τα άρχισε όλα. Ένα Κ.Κ.Ε. όμως απαλλαγμένο από τους τωρινούς στείρους δογματισμούς και αγκυλώσεις. Αλέκα, τώρα είναι η ώρα! Μήπως να αναρωτηθείς μήπως δεν φταίνε οι άλλοι που δεν σε ψηφίζουν? Κι όσο για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α, χαρακτηριστικό είναι το εξής. Σχολίασα σε άρθρο επιφανούς στελέχους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να προσέξουν λίγο γιατί μου θυμίζουν το ΠΑ.ΣΟΚ το '81, εννοώντας προφανώς ότι μερικοί έχουν πάρει ψηλά τον αμανέ. Δεν το κατάλαβε!!!! Ο επιπλέον χρόνος, λοιπόν, αναμένεται, χρησιμοποιούμενος σωστά. να διώξει την ζαλάδα των υψηλών ποσοστών και την γέννηση νέων Τσοχατζόπουλων. Στη γωνία περιμένουν τέτοια σταβοπατήματα οι "απολιτίκ" αντιδραστικοί με τον καλό λόγο έτοιμο. "Έλα μωρέ! Αφού όλοι ίδιοι είναι!!!". Τρίτο και εξίσου σημαντικό. Ο Βενιζέλος (όχι ο Μπένι, ο αληθινός), εάν ασκούσε τώρα εξωτερική πολιτική, θα εκμεταλλευόταν μαεστρικά την ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Με το Σαμαρά η αλήθεια είναι ότι τέτοιες ελπίδες δεν έχουμε, διότι το πολιτικό του ανάστημα είναι αμελητέο. Ωστόσο, πλέον η Ευρωπαική Τραπεζική Ένωση ίσως να αμβλύνει αυτά που απαιτεί, γνωρίζοντας πλέον ότι δεν είμαστε όλοι πρόβατα. Τέταρτο και σημαντικότερο. Προφανώς και δεν είναι όλοι οι νέοι ψηφοφόροι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αριστεροί, εντάξει?. Μεγάλο μέρος τους αποτελείται από πασοκτζήδες (ιδεολόγους δηλαδή ψηφοφόρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -ναι, υπήρχαν και τέτοιοι- που αήδιασαν επιτέλους με το κόμμα τους) και πασόκους (τσοχατζοπουλικά λαμόγια, κυρίως "συνδικαλιστές", που αισθάνθηκαν να βουλιάζει το άλλο καράβι κι έσπευσαν σα ποντίκια να πιάσουν καλές θέσεις στο καινούριο ). Είναι η χρυσή ευκαιρία, λοιπόν, να ξεκαθαριστούν οι δεύτεροι και οι πρώτοι ερχόμενοι σε επαφή με την Αριστερά (και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα μετακινηθεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για να τους στεγάσει) να ριζοσπαστικοποιηθούν, ριζοσπαστικοποιώντας, τελικά και επιτέλους, την κοινωνία...
Για αυτό, λοιπόν, παίδες και κορασίδες, (κι επειδή απομακρύνει το ενδεχόμενο να με δείρουν "αριστερά" ΜΑΤ που εγώ θα έχω ψηφίσει ) το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι ούτε παράξενο ούτε άσχημο. Εξ άλλου, ποιος σας είπε ότι θα είναι εύκολο? Συνεχίζουμε... Θα σας δω στους δρόμους.

1 σχόλιο: