Ένα πεύκο στην ακρογιαλιά της Ταπεινής Τέχνης...

Καλώς σε βρήκα, Κακέ μου Λύκε!

Ξέρω πως η "Ταπεινή Τέχνη" είναι χώρος έκφρασης προσωπικών στάσεων, σκέψεων και συναισθημάτων και γι' αυτό σε ευχαριστώ διπλά και για την παρα-χώρηση να συμμετέχω στις αναρτήσεις του ιστολογίου και για την υποδοχή που μου επεφύλαξες...

Λόγω ματαιοδοξίας, κυρίως, θα κάνω εμφάνιση στα λημέρια τούτα, όταν θα φτιάχνω κανά βιντεάκι και θα θέλω να υπερηφανευτώ για την ...ταπεινή μου τέχνη. Το τελευταίο μου (αλλά απειλώ: όχι και το ύστατο) δημιούργημα είναι η οπτικοποίηση του "Ένα πεύκο στην ακρογιαλιά" του Μίλτου Πασχαλίδη, από τα πιο αγαπημένα τραγούδια-τα δικά μου αλλά και των δικών μου ανθρώπων.

Το έφτιαξα με την ελπίδα ότι δεν πρόδωσα την αισθητική του και το επέλεξα ως "παγκόσμια πρώτη" ανάρτηση εδώ επειδή αυτός ο μελαγχολικός σκοπός του είναι κρίκος (σε διαφορετικές εποχές και για διαφορετικούς λόγους) μεταξύ της Χ., του Η. και εμού...