Με αφορμή την επίσκεψη της Αλέκας στο νησί θυμήθηκα, υποθέτω, μια πρόσφατη είδηση. Αποκατέστησε πολιτικά, λέει, ελληνικό κομμουνιστικό κόμμα τον Άρη Βελουχιώτη που αντέδρασε στην Συμφωνία της Βάρκιζας, διότι απεδείχθη το ορθόν της εκτιμήσης του και ότι είχε δίκιο τελικά να ενίσταται. ( Καθότι ουσιαστικά η Συμφωνία της Βάρκιζας αφόπλισε το Ε.Α.Μ., που αντιστάθηκε στους Γερμανούς, και άφησε τα μέλη του έρμαια στην τρομοκρατία των γερμανοτσολιάδων και των πάσης φύσης υπηρετών των Γερμανών και -τώρα - Βρεττανών. Έτσι, οι εμβαπτισμένοι σε εθνική κολυμβήθρα προδότες εξώθησαν στον βουνό τους μαχητές του λαού, ξεκίνησαν τον Εμφύλιο και με αμερικανική βοήθεια και σοβιετική απουσία βοήθειας (κυρία Αλέκα μας ) τους σκότωσαν ή τους εκπάτρισαν και, παράλληλα, φόρεσαν ένα "γύψινο" στεφάνι στην Ελλάδα που την ταλαιπώρησε τουλάχιστον μέχρι το 1974.) Όλα αυτά που είδε ο Άρης, λοιπόν, το Κ.Κ.Ε. δεν τα είδε και τον αποκήρυξε τότε, με αποτέλεσμα ο Άρης να είναι από τα πρώτα θύματα του Εμφυλίου, πρό Εμφυλίου...
Μέχρι εδώ καλά πάει η είδηση. Μπορείς να το δεις νηφάλια το πράγμα και να πεις μπράβο στο Κόμμα που παραδέχτηκε το λάθος του και αποκατέστησε την αλήθεια. Μπορείς να το δεις σαρκάστικα και να δώσεις ειρωνικά συγχαρητήρια στο Κόμμα που αναγνώρισε το προφανές μόλις 60 χρόνια μετά ... (Μη γελάτε. Το Βατικανό, ας πούμε, πρόσφατα αναγνώρισε ότι ο Γαλιλαίος είχε δίκιο και ότι η Γή είναι επίπεδη.... 'Οσο να 'ναι, οι δίκοι μας είναι ταχύτεροι... ). Μπορείς να το δεις αδιάφορα, να πεις "περσινά ξινά σταφύλια" και να πας παρακάτω. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις και μέχρι εδώ καλά είναι η είδηση...
Παρακάτω αρχίζουν τα ωραία. Δεν τον αποκατέστησε κομματικά όμως, λέει. Γιατί τόλμησε να αντιταχθεί στην επίσημη γραμμή του κόμματος ... Το αντιλαμβάνεσθε. Είχε δίκιο, το ξέρουν και το αναγνωρίζουν, έστω και ετεροχρονισμένα, ότι είχε δίκιο και του το κρατούν μανιάτικο αυτοί που είχαν άδικο... Δεν είναι καταπληκτικοί; (Θα μου πεις ότι οι άνθρωποι ακόμα θεωρούν τον Στάλιν σοσιαλιστικό ήρωα και όχι νεκροθάφτη του κομμουνισμού...).
"Έ, ωράια", θα μου πει κάποιος, "δεν τον αποκατέστησαν κομματικά και κλαίει ο Άρης με μαύρο δάκρυ, χέστηκε κι η φοράδα στο Γενί Τζαμί !" Έλα όμως που δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Γιατί αυτό είναι ενδεικτικό της -διαχρονικά και συγχρονικά- αδερφοφάδικης στάσης του Κ.Κ.Ε.. Που πολεμάει λυσσασμένα άλλες αριστερες κινήσες, τάσεις, κόμματα, προτάσεις, μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν το Κόμμα να τους καθοδηγεί πολύτιμός αρχηγός και προστάτης τους... Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται!!! Όπως και να διοργανώνουν ξέχωρες και ανταγωνιστικές πορείες κι εκδηλώσεις ... (Έχω ζήσει και αυτό το συγκλονιστικό. Πορεία μαθητών, καθηγητών, φοιτητων, εργατών, συνδικαλιστών, κομμάτων κλπ, γιγαντιαία σε μέγεθος και εκκινούσα από το Πεδίο του Άρεως, συναντιέται με συγκέντρωση του Π.Α.Μ.Ε. στην Ομόνοια. Γίνονται διαβουλεύσεις να ανέβουμε όλοι μαζι στο Σύνταγμα οι οποίες, βέβαια, αποτυγχάνουν μετά την απαίτηση του Π.Α.Μ.Ε. να προσχωρήσουμε- οι 200.000- στην πορεία του - των 10.000, οι αριθμοί σχετικοί. Πως το λέγαν οι αγγλικές εφημερίδες? "Ομίχλη στη Μάγχη. Η Ευρώπη αποκλεισμένη"). Όπως και να συνεργάζεται, τάχα μου περιφρουρώντας, με τα Μ.Α.Τ., εναντίον συντρόφων άλλων αριστερών (η μή) παρατάξεων... Μ.Α.Τ., Χρυσαυγίτες και Κ.Κ.Ε. αγκαλίτσα... Γκλομπ, λοστοί και καδρόνια (γιατί είμαστε κι εργατικό κόμμα κι ήρθαμε με τα σύνεργα της δουλειάς μας). Αυτή είναι η στάση του Κ.Κ.Ε. . Η πειθήνια και σιδηρα πειθαρχία στο Κόμμα. Το Κόμμα που θεοποιείται και μαζί του κι ο ηγέτης .Και σκατά να φάει ο Μάρξ που έλεγε ότι "η θρησκεία είναι το όπιο του λαού"! Φαντάζομαι, εννοούσε, Αλέκα, και ό,τι παίρνει τη θέση της. Τι λές, κι εσύ? Που είναι, ρε παιδιά, αλήθεια ο Κωστόπουλος? Μια μικρή διαφωνία πριν δεκαπέντε χρόνια είχε ο άνθρωπος και έκτοτε δεν ξανάκουσα γι' αυτόν! (Όχι ότι τα καμάρια μας είναι οι μοναδικοί!!! Θυμάστε τι πάθανε οι Ισπανοί Αναρχικοί...).
Κι αυτό που μου τη δίνει περισσότερο - ξύπνα Αλέκα- είναι που κάθομαι κι ασχολούμαι με αυτά κι όχι με εκείνα που θέλω να πω στ' αλήθεια. Ξύπνα, Αλέκα! Η μάχη που γίνεται δεν είναι για να ηγεμονεύσει το Κ.Κ.Ε στο χώρο της Αριστεράς!!! Ξύπνα, καλή μου! Η μάχη είναι για να ηγεμονεύσει στην κοινωνία η Αριστερά, ως ένας διαρκής και αδιάλειπτος ανθρωπισμός, ως μια διαρκής ευαισθησία, ενάντια στην καταιγίδα της βαρβαρότητας και του ολοκληρωτισμού που έρχεται...
Ξύπνα, σου λέω! Έχει φτάσει, και πάλι, ο καιρός για τη σύμπηξη καινούριων Λαϊκών Μετώπων. Με όλους. Αναρχικούς, κομμουνιστές, οικολόγους, τροτσκιστες, σοσιαλιστές, μη απατεώνες πασόκους (πασοκτζήδες μάλλον, οι πασόκοι είναι εξ ορισμού απατεώνες) ακόμα και πολιτικά φιλελεύθερους δεξιούς...
Βγάλτα τα κόκκινα γυαλιά, Αλέκα!( Δεν είσαι κι ο Κραουνάκης...) Σουρούπωσε και τα τριξίματα που ακούς είναι η νέα "νύχτα των κρυστάλων" που πλησιάζει... Και τα κρύσταλα είμαστε (και τούτη τη φορά ) εμείς.
Μέχρι εδώ καλά πάει η είδηση. Μπορείς να το δεις νηφάλια το πράγμα και να πεις μπράβο στο Κόμμα που παραδέχτηκε το λάθος του και αποκατέστησε την αλήθεια. Μπορείς να το δεις σαρκάστικα και να δώσεις ειρωνικά συγχαρητήρια στο Κόμμα που αναγνώρισε το προφανές μόλις 60 χρόνια μετά ... (Μη γελάτε. Το Βατικανό, ας πούμε, πρόσφατα αναγνώρισε ότι ο Γαλιλαίος είχε δίκιο και ότι η Γή είναι επίπεδη.... 'Οσο να 'ναι, οι δίκοι μας είναι ταχύτεροι... ). Μπορείς να το δεις αδιάφορα, να πεις "περσινά ξινά σταφύλια" και να πας παρακάτω. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις και μέχρι εδώ καλά είναι η είδηση...
Παρακάτω αρχίζουν τα ωραία. Δεν τον αποκατέστησε κομματικά όμως, λέει. Γιατί τόλμησε να αντιταχθεί στην επίσημη γραμμή του κόμματος ... Το αντιλαμβάνεσθε. Είχε δίκιο, το ξέρουν και το αναγνωρίζουν, έστω και ετεροχρονισμένα, ότι είχε δίκιο και του το κρατούν μανιάτικο αυτοί που είχαν άδικο... Δεν είναι καταπληκτικοί; (Θα μου πεις ότι οι άνθρωποι ακόμα θεωρούν τον Στάλιν σοσιαλιστικό ήρωα και όχι νεκροθάφτη του κομμουνισμού...).
"Έ, ωράια", θα μου πει κάποιος, "δεν τον αποκατέστησαν κομματικά και κλαίει ο Άρης με μαύρο δάκρυ, χέστηκε κι η φοράδα στο Γενί Τζαμί !" Έλα όμως που δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Γιατί αυτό είναι ενδεικτικό της -διαχρονικά και συγχρονικά- αδερφοφάδικης στάσης του Κ.Κ.Ε.. Που πολεμάει λυσσασμένα άλλες αριστερες κινήσες, τάσεις, κόμματα, προτάσεις, μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν το Κόμμα να τους καθοδηγεί πολύτιμός αρχηγός και προστάτης τους... Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται!!! Όπως και να διοργανώνουν ξέχωρες και ανταγωνιστικές πορείες κι εκδηλώσεις ... (Έχω ζήσει και αυτό το συγκλονιστικό. Πορεία μαθητών, καθηγητών, φοιτητων, εργατών, συνδικαλιστών, κομμάτων κλπ, γιγαντιαία σε μέγεθος και εκκινούσα από το Πεδίο του Άρεως, συναντιέται με συγκέντρωση του Π.Α.Μ.Ε. στην Ομόνοια. Γίνονται διαβουλεύσεις να ανέβουμε όλοι μαζι στο Σύνταγμα οι οποίες, βέβαια, αποτυγχάνουν μετά την απαίτηση του Π.Α.Μ.Ε. να προσχωρήσουμε- οι 200.000- στην πορεία του - των 10.000, οι αριθμοί σχετικοί. Πως το λέγαν οι αγγλικές εφημερίδες? "Ομίχλη στη Μάγχη. Η Ευρώπη αποκλεισμένη"). Όπως και να συνεργάζεται, τάχα μου περιφρουρώντας, με τα Μ.Α.Τ., εναντίον συντρόφων άλλων αριστερών (η μή) παρατάξεων... Μ.Α.Τ., Χρυσαυγίτες και Κ.Κ.Ε. αγκαλίτσα... Γκλομπ, λοστοί και καδρόνια (γιατί είμαστε κι εργατικό κόμμα κι ήρθαμε με τα σύνεργα της δουλειάς μας). Αυτή είναι η στάση του Κ.Κ.Ε. . Η πειθήνια και σιδηρα πειθαρχία στο Κόμμα. Το Κόμμα που θεοποιείται και μαζί του κι ο ηγέτης .Και σκατά να φάει ο Μάρξ που έλεγε ότι "η θρησκεία είναι το όπιο του λαού"! Φαντάζομαι, εννοούσε, Αλέκα, και ό,τι παίρνει τη θέση της. Τι λές, κι εσύ? Που είναι, ρε παιδιά, αλήθεια ο Κωστόπουλος? Μια μικρή διαφωνία πριν δεκαπέντε χρόνια είχε ο άνθρωπος και έκτοτε δεν ξανάκουσα γι' αυτόν! (Όχι ότι τα καμάρια μας είναι οι μοναδικοί!!! Θυμάστε τι πάθανε οι Ισπανοί Αναρχικοί...).
Κι αυτό που μου τη δίνει περισσότερο - ξύπνα Αλέκα- είναι που κάθομαι κι ασχολούμαι με αυτά κι όχι με εκείνα που θέλω να πω στ' αλήθεια. Ξύπνα, Αλέκα! Η μάχη που γίνεται δεν είναι για να ηγεμονεύσει το Κ.Κ.Ε στο χώρο της Αριστεράς!!! Ξύπνα, καλή μου! Η μάχη είναι για να ηγεμονεύσει στην κοινωνία η Αριστερά, ως ένας διαρκής και αδιάλειπτος ανθρωπισμός, ως μια διαρκής ευαισθησία, ενάντια στην καταιγίδα της βαρβαρότητας και του ολοκληρωτισμού που έρχεται...
Ξύπνα, σου λέω! Έχει φτάσει, και πάλι, ο καιρός για τη σύμπηξη καινούριων Λαϊκών Μετώπων. Με όλους. Αναρχικούς, κομμουνιστές, οικολόγους, τροτσκιστες, σοσιαλιστές, μη απατεώνες πασόκους (πασοκτζήδες μάλλον, οι πασόκοι είναι εξ ορισμού απατεώνες) ακόμα και πολιτικά φιλελεύθερους δεξιούς...
Βγάλτα τα κόκκινα γυαλιά, Αλέκα!( Δεν είσαι κι ο Κραουνάκης...) Σουρούπωσε και τα τριξίματα που ακούς είναι η νέα "νύχτα των κρυστάλων" που πλησιάζει... Και τα κρύσταλα είμαστε (και τούτη τη φορά ) εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου