Από τα βιντεάκια που φτιάχνω κατά καιρούς, ανεβάζω εδώ μόνο εκείνα που κάνω για την πλάκα μου και εξαιρετικά σπανίως εκείνα που φτιάχνω για το σχολείο. Μια από αυτές τις σπάνιες εξαιρέσεις αποτελεί η σημερινή ανάρτηση, γιατί θεωρώ ότι οι εμπνευσμένες από στίχους ποιημάτων Ελλήνων ποιητών ζωγραφιές των μαθητών μου ταιριάζουν και αντιπροσωπεύουν το νόημα των στίχων του τραγουδιού. Κι επίσης αισθάνομαι λιγότερες τύψεις που στην "σχολική εκδοχή" του βίντεο αναγκάστηκα να κόψω το μισό τραγούδι...
EN EL PRINCIPIO (Blas DE Otero) Si he perdido la vida, el tiempo, todo
lo que tiré, como un anillo, al agua,
si he perdido la voz en la maleza,
me queda la palabra.
Si he sufrido la sed, el hambre, todo
lo que era mío y resultó ser nada,
si he segado las sombras en silencio,
me queda la palabra.
Si abrí los labios para ver el rostro
puro y terrible de mi patria,
si abrí los labios hasta desgarrármelos,
me queda la palabra.
Aν έχω χάσει τη ζωή, το χρόνο, όλα
όσα έριξα, σαν δαχτυλίδι στο νερό,
αν έχω χάσει τη φωνή μες στ ‘αγριόχορτα,
μου απομένει η λέξη.
Αν έχω υποφέρει για τη δίψα, την πείνα, κι όλα
όσα ήταν δικά μου και κατάντησα ένα τίποτα,
αν έχω θερίσει τις σκιές στα σιωπηλά,
μου απομένει η λέξη.
Αν άνοιξα τα χείλη για να δω το πρόσωπο
το τρομερό και το καθάριο της πατρίδας μου,
αν άνοιξα τα χείλη μέχρι να τα σκίσω,
μου απομένει η λέξη.