Παραμύθια , μέρος 2ο:Το παραμύθι του τέλους

    Αισιόδοξο τραγούδι το προηγούμενο όμως - για να συνεχίσω την προηγούμενη ανάρτηση-  κι ως γνωστόν εμένα δεν μου άρεσαν τα αισιόδοξα τραγούδια. Κι έτσι, για να το ανασκευάσω κι επειδή μου αρέσουν περισσότερο οι ιστορίες με λυπημένο τέλος, έγραψα πιο μετά ένα άλλο τραγούδι,  μελοδραματικό, επηρεασμένο από το σπλάτερ κλίμα του Νίκ Καίηβ (ρεσπέκτ στον "αρχηγό", τότε είχε βγάλει το "αιματοβαμμένο" "Henry's Dream") και των "Διάφανων Κρίνων " ("αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα") που άκουγα τότε μανιωδώς, και με λογοτεχνικές αναφορές στην Αγία Γραφή (ο Καίηβ που λέγαμε...) και στον Οιδίποδα (τα "Διάφανα κρίνα" και "τα χρόνια που ναυάγησαν στις ξέρες σου"... ). Βέβαια περισσότερο μου βγήκε ένα  "This is not a love song", στο πιο πολύ πιο άτεχνο.  Αφηγητής υποτίθεται πως είναι ο συντετριμένος μετά το χωρισμό ήρωας του πρώτου τραγουδιού- παραμυθιού. Δεν μου βγήκε μάλλον, αλλά ακόμα μου αρέσει η (δική μου) φράση "κουβαλάει την πίκρα του σε ορό"....

Το παραμύθι του τέλους 

Το παραμύθι αυτό δεν είναι για σένα.
Μιλάει για κάποιο πλευρό που 'χει χάσει το σώμα του.
Που 'χε πιστέψει για φίλο τον εχθρό του
Κι έχει γεμίσει αίμα και δάκρυα το στρώμα του.

Το παραμύθι αυτό δεν είναι για σένα.
Μιλάει για κείνο το καημένο το πλευρό.
Που ψάχνει εσένα με μάτια κλαμμένα
και κουβαλάει την πίκρα του σε ορό.

Που έχει χαθεί στα  του μυαλού.
Να αναρωτιέται τι δεν πήγε καλά.
Που έχει κάνει την καρδιά του κουρελού
κι η ψυχή του πια δεν ανοίγει  πανιά.

Για το πλευρό τ' ακρωτηριασμένο.
που σ' ένα τρίστρατο χαράματα.
Όπως το βρήκαν μόνο και ζαλισμένο,
το κατασπάραξαν της νύχτας τα σκυλιά. 

Το παραμύθι αυτό δεν είναι για σένα.
Μιλάει για κάποιο φίλο μου παλιό.
Ένα άλλο παραμύθι είχα γράψει για σένα.
Όμως δεν μ' άφησες το τέλος να σου πω.

Το παραμύθι αυτό δεν είναι για  σένα.


ΥΓ: Υπάρχει σοβαρή περίπτωση όλα όσα λέω παραπάνω και στην προηγούμενη ανάρτηση να είναι παραμύθια...

Παραμύθια, μέρος 1ο:Παραμύθι χωρίς τέλος

  Όταν ήμουν φοιτητής έμενε σπίτι μου καμιά φορά μια κοπελιά που είχα και της άρεσε, όταν κοιμόμασταν, να της λέω ένα παραμύθι που αυτοσχεδίαζα εκείνη την ώρα με ήρωες εμένα κι εκείνη για να αποκοιμηθεί.  Ίσως  ήταν, επειδή ήταν της μόδας τότε το βιβλίο του Κούντερα "Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι" και η ταινία που γυρίστηκε με βάση αυτό και αναφέρει πως το έκανε ο πρωταγωνιστής στην πρωταγωνίστρια. Το πιο πιθανό ήταν πως το χρησιμοποίησα  επηρεασμένος από το βιβλίο.  Κάποια στιγμή στην αρχή το δοκίμασα και μετά την πάτησα... Γιατί, εντάξει καλά ήτανε, αλλά μετά από λίγο άρχισα να το βαριέμαι. Άλλες φορές είχε στερέψει η φαντασία μου, άλλες φορές το έκανα  από συνήθεια, άλλες φορές διασκεύαζα πραγματικά παραμύθια (και της την έδινε: "Αυτό είναι ο Πέτρος και ο Λύκος", "ξέρω, και μετά η Κοκκινοσκουφίτσα τα φτιαξε με το λύκο", "Τον παπουτσωμένο γάτο μου λές?", "Πφφφφφ, πάλι Αίσωπος, αφού δεν είναι ρομαντικό " [η δική μου εκδοχή ήταν... ]). Μια νύχτα που ήμουν κουρασμένος και ήθελα να κοιμηθώ ,εκείνη ήθελε παραμύθι, οπότε διασκεύασα το "Παραμύθι χωρίς τέλος"...  "Ήταν ένα αγοράκι που αγαπούσε ένα κοριτσάκι και το αγαπούσε πολύ. Κι όταν βρούμε πόσο το αγαπούσε θα σου πω τη συνέχεια του παραμυθιού, Καληνύχτα." Αλλάγή πλευρού, ροχαλήτο.  Δεν εκτίμησε το χιούμορ μου και  με χωρισε (Γιούπι!!!!) και κοιμόνουνα σαν άρχοντας τα βράδια.
Αργότερα, αυτήν την ιστορία την έκανα ένα τραγούδι με τίτλο "Παραμύθι χωρίς τέλος".

Παραμύθι χωρίς τέλος 

Μια φορά κι έναν καιρό ένα αγόρι ήτανε
μια μικρούλα κοπελιά του 'χε κλέψει τη καρδιά.
Την αγαπαγε τρελά,κι ένα ήτανε μαζί,
κι ήθελε όλη του η ζωή, πάντα, έτσι να περνά.

Όμως κάποια μάγισσα  συνάντησε τ'αγόρι
κι ύπουλα προσπάθησε να του αλλάξει τα μυαλά:
"Μην ξεχνάς", του λέει γλυκά, "η συνήθεια κυβερνά .
Τώρα κι αν την αγαπάς, αύριο ίσως να 'ναι αλλιώς".

Και το αγόρι απαντά: "Τον ιστό σου στήσε αλλού.
Την αγαπώ τόσο πολύ που τη συνήθεια ξεπερνά".
Από τότε η μάγισσα το βαλε σκοπό της
να μετρήσει και να βρει πόσο την αγαπά.

Έλα  τώρα, μάτια μου, μες την αγκαλιά μου.
Παρακάτω τι έγινε δεν ξέρω ακόμα να σου πω.
Όταν βρει η μάγισσα πόσο σ' αγαπάω,
την συνέχεια θα σου πω απ' το παραμύθι αυτό.

Τι έγινε μετά κι αν είναι αλήθεια όσα λέω ή παραμύθια θα το δούμε στην επόμενη ανάρτηση.